Het juiste moment

Bijna huilend liep ze naar huis. Wat zou ze haar kinderen te eten geven als ze thuis zou komen? Ze had de hele dag hard gewerkt, maar geld had ze niet gekregen. Ze krijgt een maandelijkse vergoeding als ze klusjes komt doen bij het gemeentehuis, maar dat is nauwelijks genoeg om de rekeningen van te betalen. Vandaag moest ze sneeuw schuiven, een zware klus voor deze tengere moeder. Het vroor een aantal graden en haar kinderen hadden het vast koud in huis. Ze had ze gevraagd om wat hout te sprokkelen voor als ze thuis zou komen.

Eenmaal thuisgekomen trof ze haar drie jongens met blije gezichtjes aan. Ze hadden gegeten en het was warm in huis! De oudste vertelde hoe er een auto op het erf was komen rijden en ze een grote tas eten hadden gebracht. Ook hadden ze speelgoed gekregen. Het was zo koud in huis, maar dat ze hadden vuur gemaakt, zodat ze met hun auto's op de grond konden spelen. Wat een blijdschap, zowel bij de moeder als bij de kinderen!



Dit was het verhaal dat wij, evangelisatie werkers in Baraboi, achteraf hoorden toen we deze moeder ontmoette. Ze was zo dankbaar, ze wist werkelijk niet meer wat ze haar kinderen nog te eten moest geven die dag, maar deze gebeurtenis had haar weer hoop en kracht gegeven om door te gaan. Ze vertelde dat ze door haar omgeving wordt veroordeeld vanwege hun extreme armoede en het feit dat ze wees is. We mochten aan haar getuigen dat er een  God is die voor wezen wil zorgen.